Verse moed.
Desondanks dat het mes op de keel stond en enkel winst voldoende was kon Beveren de openingsfase van de wedstrijd naar zich toetrekken. De wil, de inzet, de combinaties, het vuile werk opknappen en de dreiging naar voor waren allemaal aanwezig. Geel-blauw zocht en vond zijn heil op de beide flanken en deed dat meer dan behoorlijk. Maar de poging naar doel was telkens een flauw afkooksel aan wat er voorafging…
Het kantelmoment.
Het kantelmoment kwam al zeer vroeg in deze wedstrijd. Na een geweldige actie en dito combinatie werd er uitstekend van flank gewisseld en kon Thomas Balogun zijn tegenstander op snelheid nemen. In zijn loopactie werd hij onderuit gehaald en ging de bal op de stip. Nog maar de tweede strafschop van dit seizoen in het voordeel van Beveren, maar net zoals de eerste ging ook deze niet tegen de touwen. De binnenkant van de paal was het harde verdict en enkele ogenblikken later zakte de Beverse moed in de schoenen toen de eerste kans van de thuisploeg na een uitstekende aanname afgewerkt werd door Amrani Ndikumana.
Het doelkader als referentie.
Het is niet dat Beveren geen enkele mogelijkheid meer had om te scoren maar het ontbrak de overtuiging en de weerbaarheid om de bal binnen te krijgen. Tekenend voor de huidige situatie waren de twee ballen die op de lat gingen, alsook de twee andere tegendoelpunten. Typische tegendoelpunten die je binnen krijgt als je uit vorm bent en niet meer in de goede flow zit.
Hopelijk kunnen de twee resterende wedstrijden het vertrouwen terug brengen. Te beginnen met de derby tegen Melsele op 12 april in Beveren!
