KSK Beveren kan voor de derde wedstrijd op rij niet winnen en zakt sinds lang uit de top drie in het klassement.

Op bezoek bij Eendracht Zele, naar het nostalgische Ter Elst stadion om precies te zijn, waar coach Smet één van zijn vorige clubs in de ogen moest kijken. Hij moest weeral puzzelen want kon geen beroep doen op Schelfhout, Van Roeyen, Hos, Van Der Coelden en natuurlijk doelman Van Goethem. Zo zat voor het eerst de jonge Karsten Van Vooren op de bank, stond Pieren op rechtsachter en was er nog eens een basisplaats voor Vermeire.

Zele ging het best van start en was vooral gevaarlijk over de flank, maar telkens ging de voorzet via het hoofd van de Zeelse aanvaller over of naast het doel van De Schepper. Beveren speelde verkrampt en vond het gaatje niet, het vele balverlies zorgde ervoor dat er te veel voor de lange bal gekozen werd en de goed georganiseerde thuisploeg ving dit telkens prima op. Vermeire moest na een ongelukkig contact na twintig minuten spelen mankend naar de kant, we hopen dat de blessure mee valt en dat hij niet aan het lijstje afwezigen moet toegevoegd worden. Zele was ondertussen baas en Beveren had meermaals een goede De Schepper nodig om de nul op het bord te houden. Maar vijf minuten voor de rust was het toch raak wanneer Van Ransbeeck randje buitenspel alleen mocht doorgaan en beheerst afwerkte. Een discutabel doelpunt aangezien in de opbouw van de aanval De Vos ook terug de grond werd gesmakt in een fel duel. In de laatste seconden van de eerste helft was er de eerste kans voor Beveren maar doelman Vercammen kon het schot van dichtbij knap weg boksen. Meteen erna klonk dan ook het signaal om te rusten.

Beveren kwam beter uit de kleedkamer en ging op zoek naar de gelijkmaker maar het moest ook opletten dat het niet een tweede treffer tegen kreeg. De wedstrijd ging goed over en weer met grote kansen voor beide ploegen maar toen Van Lokeren twintig minuten voor tijd een vrije trap mocht nemen en Pieren met het hoofd in doel verlengde was alles te herdoen. Heel wat frustratie was met de bal mee in doel verdwenen en Beveren geloofde opnieuw in de overwinning. Put kwam in de ploeg en Pieren ging een rijtje hoger spelen. Zele was moegestreden en gooide de boel op slot en kon rekenen op een zeer sterke Vercammen om Pieren, Balogun en De Vos van de 1-2 te houden. De grootste kans kwam er met het ingaan van de laatste minuut. Put schilderde een hoekschop op het hoofd van De Pauw maar de bal ging net voorlangs. Zo bleef Beveren steken op een billijk gelijkspel in een wedstrijd waar beide ploegen gestreden hebben met alles wat ze hadden.

Met de laatste rechte lijn in zicht wil de bal voorlopig niet in het voordeel rollen van geel-blauw. Maar aan inzet is er geen gebrek en meer kan je van een mens niet verlangen. Er resteren ons nog vier zeer mooie wedstrijden waar onze leeuwen ongetwijfeld nog het uiterste van zichzelf gaan geven om het stamnummer 2300 zo hoog mogelijk te laten eindigen.

Opstelling Eendracht Zele: Vercammen, Kint, Heylen, De Smit, Van Acker, Van De Weghe, Macharis, Van Ransbeeck, De Bruyne ©, Ucak (77’ De Gucht), Badi.

Opstelling KSK Beveren: S De Schepper, De Pauw, Pepermans, Sinnaeve, Segers, Vergauwen (71’ Put), De Vos, Vermeire (24’ Balogun), Van Lokeren ©, Pieren, E De Schepper.

Doelpunten:

40’ 1-0 Van Ransbeeck

70’ 1-1- Pieren

Gele kaarten:

26’ De Pauw

40’ Van Lokeren

43’ De Smit

65’ Macharis

73’ Put

82’ Sinnaeve